بعد از انتشار ۱۸ قسمت از سری مقالات از یاد رفتگان که همواره با استقبال شما همراه شد، فصل اول این سری مقالات در قسمت هجدهم یعنی از یاد رفتگان؛ شنک کجاست و آیا دیگر دلیلی برای انتقام و جنگ وجود ندارد؟ به پایان رسید. فصل دوم این مجموعه از مقالات را با این قسمت یعنی «از یاد رفتگان؛ سرانجام The Evil Within چه شد و سباستین کجاست؟» آغاز می‌کنیم. در این فصل جدید تغییراتی در بخشی از محتوای این سری ایجاد کردیم. امیدواریم که همانند فصل اول، این فصل و قسمت‌های جدید آن مورد استقبال شما قرار بگیرد. صمیمانه از همراهی و واکنش‌های مثبت شما همراهان همیشگی ممنونم.
سال‌ها پیش عنوانی متفاوت از دیگر نمونه‌های دنیای ویدئوگیم منتشر شد. درمورد فرانچایز رزیدنت اویل صحبت میکنم. عنوانی که شینجی میکامی با خلق آن خودش را به عنوان پدر سبک وحشت بقا معرفی کرد. بعد از انتشار موفقیت‌آمیز این بازی و نسخه‌های دیگر آن، چند بار دیگر نام میکامی را شنیدم. اما بعد از انتشار رزیدنت اویل 4 کم کم و به مرور شهرت او کم شد. این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که دیگر نام شینجی میکامی را مدتی نشنیدیم. بعد از گذشت چند سال بالاخره مشخص شد که پس از جدایی خالق رزیدنت اویل، از کپکام او به شرکت بتسدا پیوسته و عنوان دیگری در دست ساخت دارد. عنوانی که پس از انتشار نه به اندازه قسمت اول اویل، اما خوش درخشید. بازی The Evil Within عنوان دیگری بود که میکامی توسعه آن را آغاز نمود. در ادامه قصد داریم به این فرانچایز از یاد رفته اشاره داشته باشیم.
کارآگاه در بیمارستان روانی
اولین بار و در سال ۲۰۱۴ همراه با شخصیت جدیدی وارد دنیایی نزدیک به رزیدنت اویل شدیم. سباستین، کارکتری بود که برای اولین بار در این بازی دیدیم. داستان بازی درمورد کارآگاهی است که همراه با تیمش راهی یک بیمارستان روانی می‌شود. گزارشی مشکوک از این بیمارستان روانی اعلام شده و به همین دلیل هم سباستین و تیمش به آنجا رفتند. پس از ورود به بیمارستان ماجراهای عجیب و ماورایی پیش می‌آید. با گذشت کمی از بازی، کم کم مشخص می‌شود که ماجرا انتقام گیری یک جوان است که در آن بیمارستان زیر آزمایش‌های پیچیده و شدیدی قرار گرفته. او همه چیزش را از دست داده و حال روحش برگشته تا انتقام بگیرد. درنهایت و با ادامه پیدا کردن روایت بازی با شخصیت‌های بیشتری آشنا می‌شویم. اما قرار نیست همه چیز در ارتباط با داستان قسمت اول و بیمارستان روانی باشد.
ماجرا کلا در قسمت دوم متفاوت می‌شود. علی‌رغم اشاره‌هایی که به بیمارستان روانی و قسمت اول وجود دارد اما با داستانی جدید روبه‌رو هستیم. این بار پای دختر سباستین یعنی لیلی به وسط کشیده می‌شود. کمی بعد هم همسر او به صحنه بازی وارد و داستان به او ارتباط پیدا می‌کند. به مراتب داستان تلخ‌تری را در قسمت دوم از سباستین می‌بینیم. به هر حال تمامی این داستان‌ها باعث شدند تا ما با شخصیت‌های این بازی و بخصوص پروتاگونیست اصلی آن، سباستین، خاطرات زیادی داشته باشیم و حسابی از تجربه این روایت تلخ و تاریک بهره ببریم.
وحشت بقا، این بار با هارمونی میکامی و سایلنت هیل
پیش از هرچیزی باید بگوییم ما داریم بازی ساخته‌شده توسط شینجی میکامی را تجربه می‌کنیم. فکر میکنم همین مسئله خودش همه چیز را برای ما واضح می‌کند. اولین مولفه بازی که از اسمش پیداست، بحث وحشت بقا (Survival Horror) بودن آن است. ژانری که خود میکامی آن را برای اولین بار جهانی کرد. مسلما در ژانر وحشت بقا و زمانی که در تلاش برای زنده ماندن هستید بی‌نهایت گلوله و منابع در اختیار ندارید. بنابراین اولین چالش شما به عنوان گیمر مدیریت منابع، گلوله و مواردی از این دست است. المان دیگری که در گیمپلی می‌بینید فتوسنستیو است. فتوسنستیو درواقع به نوسان نور در صفحه بر می‌گردد. حالت‌هایی که نور صفحه خیلی تاریک و ناگهانی خیلی روشن می‌شوند و یا نوسان‌هایی مشابه دارند. این نوسان برای کسانی که صرع یا حالت‌هایی مانند تشنج دارند مضر بوده و عوارض به دنبال دارد.
درواقع شینجی میکامی از این روش استفاده کرده تا هر بار و پس از اجرای هر فریم، مخاطبش را غافلگیر کند. هدف از این غافلگیری، ایجاد درگیری روانی کاربر است تا این بار به جای ترس از زامبی بیشتر از ذهن خودمان بترسیم. در مجموع باید گفت نسبت به آثار قبلی این کارگردان، با نوع متفاوت‌تری از وحشت روبه‌رو هستیم. از سوی دیگر هم برخلاف رزیدنت اویل که داستانی خطی برای ما روایت می‌کند، در این فرانچایز و به خصوص قسمت دوم آن، آزادی عمل بیشتری داریم. این آزادی عمل در مراحل فرعی که طی انجام مراحل اصلی بازی در دسترس هستند خلاصه می‌شود. این سه مورد را می‌توانیم از کلیدی‌ترین المان‌های گیمپلی فرانچایز یاد شده بدانیم، اما به قطع المان‌های متعدد و با ارزش دیگری هم وجود دارند که بررسی آن‌ها نیاز به جزئیات بیشتری دارد.
سه‌گانه‌ای که هنوز نسخه سوم آن نهایی نشده
در مجموع و تا به امروز پرونده خانواده The Evil Within با دو بازی و یک شایعه از نسخه سوم مختومه شد. اولین قسمت بازی در سال ۲۰۱۴ منتشر شد. با گذشت سه سال از قسمت اول نسخه دوم هم در دسترس هواداران قرار گرفت. استقبال خوبی از قسمت دوم شد. هرچند که منتقدین معتقد بودند این دو قسمت تقریبا کیفیتی برابر با یکدیگر دارند، اما امتیاز کاربران چیز دیگری را نشان می‌دهد. منتقدین به The Evil Within امتیاز متا ۷۵ و به The Evil Within 2 امتیاز ۷۶ را دادند. این مسئله درحالی است که کاربران به بازی اول امتیاز ۷.۶ از ۱۰ و به قسمت دوم امتیاز ۸.۵ از ۱۰ را دادند. بنابراین کاملا مشخص است که در قسمت دوم پیشرفت‌هایی را حداقل از نظر ارتباط کاربر با دنیای بازی شاهد هستیم.
در جستجوی دخترم
آخرین باری که سباستین و البته عنوانی از فرانچایز The Evil Within را دیدیم به ۴ سال پیش یعنی سال ۲۰۱۷ بر می‌گردد. بعد از انتشار نسبتا موفق The Evil Within 2 و استقبال صورت گرفته دیگر خبری از این بازی نشد. حتی کارگردان و خالق این سری یعنی شینجی میکامی هم مشغول به ساخت عنوانی دیگر شد. پس از انتشار The Evil Within 2 چندباری شایعاتی در ارتباط با ساخت قسمت سوم شنیدم اما تا به امروز هنوز هیچ خبری از قسمت جدید نیست.
شاید به کمی زور نیاز باشد
شینجی میکامی مدتی است مشغول تهیه‌کنندگی بازی جدیدش به نام GhostWire: Tokyo است. قطعا نام این بازی جدید را بارها در رویدادها و مقالات مختلف دیدید. شاید بعد از به اتمام رسیدن پروسه ساخت و انتشار این بازی، دوباره شینجی میکامی یادی از سباستین و داستانش بکند. با توجه به شایعاتی که طی چند وقت اخیر هم منتشر شده است، این مسئله دور از انتظار نیست. صادقانه باید گفت همه چیز به میکامی و بتسدا ربط دارد. همان‌طور که می‌دانید تقریبا یک سالی است که بتسدا و کمپانی مادرش زنیمکس توسط مایکروسافت خریداری شد. بنابراین این احتمال می‌رود که مایکروسافت این اجبار را به سازندگان وارد کند تا آن‌ها به ساخت بازی سوم The Evil Within متمایل شوند.
من دلم سایلنت هیل خواست…
چقدر مطلب 《جال》 بود
البته که حیف مایکروساف رفت بتسدا رو خرید حالا میگن میخواد شرکت های دیگرم بخره
چقدر واقعا این خرید اذیت کننده بود.
بازیای بتسدا زیاد هستن و این خیلی به پلی استیشن پلیر ها اسیب میزنه از حمله خود من ولی واقعه نمیتونم برم ایکس باکس بخرم و حسرت god of war و tlou رو هم بخورم.
خلاصه فعلا اوضاع خرابه?
The Evil Within یکی از آن بازی‌هایی هست که به درستی به آن پرداخته نشده.
برای کسانی که این بازی را انجام ندادند، توصیه میکنم فقط مبارزه مربوط به باس نهایی قسمت دوم را تماشا کنند.
شروع و پایان بازی هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم واقعا حماسی هست.
من خودم نسخه دوم را نسبت به نسخه اول بیشتر دوست داشتم. حقیقت امر این هست که قسمت اول را نتوانستم تمام کنم، چون به شدت سخت و ترسناک و دارای محیط های کوچک و دخمه مانند بود ولی نسخه دوم به لحاظ گیمپلی به نظر من بهتر شده بود.
سیستم ارتقای اسلحه و کاراکتر به نظر من یک قدم رو به جلو در بازیهای Survival Horror بود.
حتی باس‌های بازی هم دارای طراحی نو بودند. موضوع دیگر مدیریت منابع بود که در این بازی به ویژه هنگام مبارزه با باس‌ها به شدت مورد اهمیت بود و به عبارت دیگر اگر خوب مدیریت نمی‌شد، قطعا پیشروی در بازی غیرممکن بود.
کاشکی شینجی میکامی از کپکام نمیرفت . با رفتنش یه لکه ی سیاه روی سری رزیدنت اویل افتاد . فرانچایز اویل ویتین رو بازی نکردم ولی علاقه ای هم بهش ندارم و امیدوارم دیگه شینجی میکامی روی بازیهای بزرگتری کار کنه .
اقا من دوست دارم یا یک نسخه جدید این بیاد یا سایلنت هیل
واقعا سبک بازیشون رو دوست دارن
این بازی رایگانه تو ps4 راستی با پروف سمم حال کنین,?