قسمت هفتم انیمه حمله به تایتان، نبردی که در قسمت قبل شاهدش بودیم را گسترش می‌دهد و لایه‌های جدیدی را از آن فاش می‌کند. در این قسمت که جز بهترین قسمت‌های انیمه بود، کشمکش به اوج خودش می‌رسد و داستان مثل یک چرخ روان حرکت می‌کند. با نقد انیمه Attack on titan همراه ویجیاتو بمانید.
حمله اول، تایتان ارابه‌ای
در این قسمت نسبت به قسمت قبلی، آمادگی بیشتر مارلیایی‌ها برای حمله با پارادیس را می‌بینیم و متوجه می‌شویم که تنها ارن و دوستانش برای همچین نبردی آماده نبودند و مارلیایی‌ها هم پیش بینی چنین حمله‌ای را می‌کردند و برایش برنامه ریزی کرده بودند.
سلاح کشنده تایتان ارابه‌ای، خبر از این آمادگی می‌دهد؛ سلاحی که ضربه نسبتا بزرگی به پارادایسی‌ها وارد کرد و عده‌ای از آن‌ها را کشت و متفرق کرد.
اگرچه مارلیایی‌ها برای نبرد آمادگی داشتند، اما هیچ وقت با محدودیتی که ارن و دوستانش داشتند مواجه نشدند؛ همان محدودیت بود که پارادایس را قدرتمند ساخت. پارادایسی که این همه سال دشمن اصلی‌شان تایتانها بودند و هر لحظه ایده جدیدی برای جنگ با آن‌ها طراحی می‌کردند، شکست دادنشان به این راحتی‌ها نیست. در نهایت تایتان ارابه از پارادایسی‌ها شکست می‌خورد.
حمله دوم، ورود آرمین
هنگامی که پارادایسی‌ها درگیر جنگ نفس‌گیر خود هستند و مارلیایی‌ها هم همچنان روحیه جنگیدن را درون خود حفظ می‌کنند، آرمین یک حمله غافلگیرانه‌ای می‌کند و در نتیجه باعث ضعیف شدن روحیه مارلیایی‌ها می‌شود. این ضعیف شدن روحیه و عصبی شدن، نتایج بدی را برای آن‌ها رقم زد؛ نمونه آن حمله بی برنامه تایتان آرواره به ارن بود که نتیجه‌اش خورده شدن تایتان پتک توسط ارن بود.
البته به نظر من خورده شدن تایتان پتک و استفاده از قدرت آن به این سادگی‌ها نیست. از انیمه حمله به تایتان بعید نیست که پشت این ماجرا قوانین و تبصره‌هایی پنهان شده باشد. درست مثل قدرت تایتان بنیانگذار ارن که حتما باید با یک شاهزاده تماس پیدا کند تا کارکرد خود را نشان دهد.
در دو قسمت گذشته، تحول بزرگ ارن را شاهد بودیم و دیدیم که دیگر برایش هیچ چیز جز جنگیدن و شکست دادن دشمنان مهم نبود، حتی اگر در این جنگ باعث کشته شدن چندین بچه و افراد بی گناه باشد.
در این قسمت متوجه شدیم که تنها ارن این تحول را نگذارنده و آرمین هم تغییر کرده و دیگر برایش چیزی جز جنگیدن مهم نیست.
یکی از ویژگی‌های مهم انیمه حمله به تایتان این است که هیچ فرقی بین قهرمان داستان و آنتاگونیست قائل نمی‌شود؛ ارن و آرمین هیچ فرقی با راینر و برتولت ندارند و همه اتفاقات یک دژاوو است که اینبار به نفع ارن و دوستانش است. بازهم عده‌ای بی‌گناه کشته می‌شوند و کودکانی یتیم می‌شوند.
البته بابت این عملکرد نمی‌توانیم از آن‌ها گله کنیم. وقتی یک عمر امید به زندگی با آرامش در آن سوی دیوار‌ها نقش بر آب می‌شود، انتظار دیگری نمی‌توان کشید جز به خاک و خون کشیدن دشمنان.
در همین حین ناگهان بدون هیچ جنگ تن به تنی، لیوای با یک ضربه تایتان جانور را نقش زمین می‌کند. از فصل سوم سازندگان انیمه یک نبرد تن به تن و نفس گیر بین لیوای و تایتان جانور را بدهکار بودند؛ اما در سریع‌ترین حالت ممکن این نبرد پایان یافت و اصلا وارد کشمکش نشد.
البته احتمال اینکه زیک زنده باشد بسیار بالا است و حتی می‌توانیم بگوییم بدون شک زنده است؛ زیرا هنوز از شخصیت او چیز زیادی فاش نشده و آنگونه که باید خودش را نشان نداده.
حمله آخر، بالن کمک رسان
ضربات سنگین پارادایسی‌ها به مارلیایی‌ها همچنان ادامه پیدا می‌کند، تا آنجایی که نیروی نجات پارادایسی‌ها در آسمان مارلیایی‌ها پدیدار می‌شود تا کم کم جنگ را تمام کند.
در آن لحظه متوجه می‌شویم که آرمین تغییر بزرگ دیگری نیز کرده است. او دیگر ضعف اعتماد به نفس پایین را ندارد و تصمیمات او با تکیه بر قدرت درونی‌اش صورت می‌گیرد و نقشه‌ها و ایده‌های خوبی می‌دهد که اعتماد به نفس پایین، جلویش را نمی‌گیرد. این اتفاق می‌تواند یک نقطه عطف بزرگ برای این شخصیت و سرنوشتش در فصل آخر باشد.
مارلیایی‌ها فریاد می‌زنند
در پایان قسمت هفتم، جایی که همه جیز به نفع ارن و دیگر اعضای پارادایس است، فریاد‌های ترحم بر انگیزی از طرف گبی و فالکو در شهر پخش می‌شود؛ فریاد‌هایی که مخاطبش راینر است.
راینر که دیگر امیدی به جنگیدن ندارد و گویا عذاب وجدان دارد، با شنیدن فریاد‌های گبی و فالکو به خودش می‌آید و برای نبرد با ارن بر می‌خیزد. تنها دلیل اصلی او برای جنگیدن، فریاد‌های کمک بچه‌هایی است که به او نیاز دارند؛ بنابراین محرک بزرگی برای نبرد دارد و قرار است یک جنگ تن به تن نفس گیری را شاهد باشیم.
از طرفی ارن انرژی زیادی از تایتان خود مصرف کرده و ممکن است برای یک نبرد سخت دیگر آمادگی لازم را نداشته باشد. باید تا هفته بعدی منتظر بمانیم تا پاسخ این سوال که چه کسی برنده این نبرد می‌شود را با چشمان خود ببینیم.
بیشتر بخوانید:
تحلیل شخصیت ارن – حمله به تایتان
کارگردان انیمه Attack on Titan از تفاوت میان ماپا و استودیو ویت می‌گوید
این تیکه اخر خیلی منو درگیر کرده و هیچکسم بهش اشاره نکرده
چرا تایتان راینر تغییر کرده؟؟؟
کلا تو این فصل قیافه میکاسا رو خوب درست نکردن ولی آرمین تغییری نکرده خخخ ایسایاما هواسش به پسر مو طلاییش هست که از قیافه نیافته لیوای ولی یک ذره عصبی تر شده فکر کنم قرص اعصاباش رو نخورده :)))
بچه ها یکم راجب استودیو صحبت کنم
انصافا انیمه مشکل های خیلی ضایعی داره من خودم قبول دارم ولی نسبت به زمانی که داشتن واقعا فوق العاده بوده CGI های خیلی روانن ، تم موزیک خوبه ، فایت ها قشنگن ولی خیلی جاها مشکل داره مثلا اپیزود دوم خیلی جاها فریم به شدت میومد پایین (تا جایی که فکر میکردم پلیر لگ داره) ، استفاده بیش از حد CGI برای تایتان ها و انسان ، خشک بودن حرکات با مانور سه بعدی.
قضیه اینه که استودیو فقط هشت ماه فرصت داشته که انیمه رو آماده کنه برای پخش درصورتی که استودیو ویت (استودیوی سابق) برای یک دقیقه فایت (مبارزه بین لیوای و تایتان حیوانی یک دقیقه بود) حداقل چهار ماه وقت گذاشته اونوقت ماپا فقط ۸ ماه برای ساخت کل انیمه وقت داشته پس طبیعیه که انقدر مشکل داشته باشه
موضوع دیگه : اگه به تریلر دقت کنید تا الان بخش خیلی کوچیکی از فایت های تریلر رو دیدیم و خیلی از فایت های آینده هم داخل تریلر نیست پس قراره یه عالمه فایت و صحنه های اکشن ببینیم . من فکر میکنم که استودیو ماپا احتمالا داره بودجه و زمان رو برای فایت های مهم آینده نگه میداره و احتمالا سبک فایت های بعدی خیلی بهتر بشه درواقع ما از اکشن های این فصل هنوز چیز زیادی ندیدیم پس نمی تونیم هنوز نقد کنیم
نمیدونم چرا اینقدر انیمه تیره و تاریک شده ؟! یعنی میخوان جزعیاتو حذف کنن مثلا؟ اگر یه نگاهی به فصول قبلی بیاندازیم معلوم میشه . نمیدونم این تم تاریک و تیره و مات دلیلش چیه ولی خوب کلا طراحی ریدن استادیو جدید
بیشتر از نقد تعریف کردن فیلمه با این تفاوت که تعریف کننده مانگا رو خونده و یه جورایی داره قسمتای بعد رو بزور توجیه میکنه
سلام دوستان یه سوال
لیوای آکرمن بعد اینکه بمب رو منفجر کرد مرد یا نه ؟!!! چون بعد انفجار دیگه نشون چه بلایی سرش اومده:(
به نظر من راینر قراره نقش بیشتری داشته
((در پایان قسمت هفتم، جایی که همه جیز به نفع ارن و دیگر اعضای پارادایس است))
همه چیز
لطفاً تصحیحش کنید
قسمت خیلی خوب بود هرچند با ذات این سریال فرق میکنه یعنی همه چیز طبق نقشه پیش رفت و غافلگیری در کار نبود ، جنگ لیوای و تایتان میمون خیلی بد بود خورد تو ذوقم ولی در کل عالی بود بقیه چیزا البته موسیقی هم هی تکرار میشد و انگار موسیقی جدید یا غیر تکراری نداشتن
قیافه آرمین خیلی تو ذوقم خورد انگار با زور آوردنش تو انیمه
دقت کردین برگشتیم به ابتدای داستان! الان دقیقا وسط همون اتفاقات جنگ بزرگ تایتانها هستیم
احتمال میدم انیمه ترکیبی از تئوری سفر در زمان و جنون نابودی همه شخصیت ارن یاگر باشه
یاد زمانی که مانگای این قسمت‌ها تازه منتشر میشد افتادم…
بین هر قسمت مانگا، یک ماه فاصله بود و معمولا هم همون موقع که میومد تا هفته‌ی بعدش بحثش حسابی داغ بود. چه حدس‌ها که زده نمیشد؛ چه تحلیل‌ها که صورت نمی‌گرفت… ولی از همه اون‌ها تعداد خیلی کمی پشتوانه فکری خوبی داشت ولی در کل این بحث‌ها لذت خودش رو داشت. اون زمان همه‌ی بحث‌ها سر داستان بود؛ اما الان که انیمه اومده، بحث‌ها بیشتر در مورد گرافیک انیمه است. همین موضوع کافیه تا باعث بشه به خاطر جو منفی که راه افتاده، لذت دیدن انیمه از بین بره. سر همین موضوع فعلاً انیمه رو نگه داشتم تا فصل به پایان برسه و این جو منفی هم بخوابه و یک جا با خیال راحت و آرامش، فارغ از نظرات دیگران از دیدن انیمه لذت ببرم.
قسمت بعدی پشم ریزونه ببینید کی گفتم این ارن هم که انگار سیر مونی نداره چخبره این همه تایتان میخوای چیکار هنوز اون یکی رو نخورده بعدی رو میخواد بخوره :))))))
این اپیزود برخلاف قبلی خیلی خوب بود.
خوشبختانه کمتر از cgi استفاده کردن و تقریباً تمام تایتان ها به جز تایتان ارن و تایتان هیولا اوکی بودن.
صحنه خورده شدن تایتان پتک هم خیلی چیز نابی بود.
ورود ارمین هم خیلی خوب بود.
من بعد cgi فاجعه قسمت قبل هیچ امیدی به تایتان عظیم الجثه نداشتم،ولی خیلی خوب درستش کرده بودن.
البته که خیلی کم تو این قسمت حضور داشت.
باید دید در ادامه چی میشه.
نمره من به اپیزود:۹.۵
معنا ی نقد رو عوض کردین. باید مینوشتین خلاصه قسمت ۷