نقد انیمه Demon Slayer The Movie: Mugen Train – دومین فیلم پرفروش تاریخ ژاپن

انیمه‌ Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba THE MOVIE Mugen Train، چندی پیش در ژاپن اکران شد و باز هم بینندگان را سوار بر موجی از احساسات وارد دنیای خود کرد.

این انیمه که در ادامه فصل اول مجموعه Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba ساخته شده است، اقتباسی از مجموعه مانگای رکورد شکن کویوهارو گوتوگه (Koyoharu Gotouge) است که در مجله هفتگی شونن جامپ (شونن یا Shounen به ژانری گفته می‌شود که برای مخاطبین پسر مناسب است) منتشر می‌شد.

داستان Demon Slayer: Mugen Train داستان را به دنبال قسمت پایانی فصل اول این انیمه ادامه می‌دهد، به همین دلیل به شدت توصیه می‌کنیم که قبل از دیدن این انیمه سینمایی، مجموعه سریالی را ببینید، اما از نظر من سکانس‌های تیتراژ آغازین این سینمایی تمامی فصل اول را به سرعت و بسیار خلاصه به بینندگان نشان می‌دهد و به همین دلیل نیازی نیست حتما به پای دیدن مجموعه سریالی انیمه بنشینند. باید اخطار دهیم که این مقاله، شامل اسپویلرهایی از اتفاقات مجموعه سریالی این انیمه (و نه فیلم سینمایی جدید انیمه) است.

من به هیچ عنوان انتظار نداشتم که داستان انیمه Demon Slayer: Mugen Train تا این اندازه من را شگفت‌زده کند. در تمام طول فیلم، من به هیچ عنوان نمی‌توانستم باور کنم که تیم سازنده انیمه در Ufotable با کارگردانی هارو سوتوزاکی (Haruo Sotozaki) که مجموعه سریالی را نیز ساخته بودند، بتوانند انیمیشن این سینمایی را به نحوی بسازند که از نظر کیفیت از فصل اول این مجموعه که یکی از بهترین پویانمایی‌ها در بین مجموعه‌های سریالی را دارد، پیشی بگیرد.

من به خوبی می‌توانستم ببینم که Ufotable تا چه اندازه پیشرفت کرده بود. این استودیوی انیمه بخاطر پس‌زمینه‌های سه بعدی و پویایش شناخته شده است، اگرچه در گذشته بیشتر از عناصر دو بعدی برای پس‌زمینه‌ها استفاده می‌شد – اما اکنون سکانس‌ها را نیز بر پایه عناصر سه بعدی می‌سازند که با فیلترها و افکت‌های مختلف همان حس دوبعدی بودن را به بینندگان منتقل می‌کند.

سکانس آغازین سینمایی، رهبر شیطان‌کش‌ها، کاگایا اوبویاشیکی (Kagaya Ubuyashiki) را نشان می‌دهد که از یک قبرستان با تصویر پس‌زمینه‌ای که به خوبی می‌تواند با پس‌زمینه‌های انیمه‌ی Spiritied Away محصول استودیو جیبلی رقابت کند، عبور می‌کند. من از دیدن آن سطح از جزئیات بر روی صفحه نمایش کاملا شوکه شده بودم. تیم دیجیتال Ufotable به سختی کوشیده‌اند تا عناصر نقاشی سنتی دو بعدی را با دوربین‌های سه بعدی ترکیب کنند تا با خلق مناظری خارق‌العاده به خوبی با انیمه سینمایی Violet Evergarden The Movie رقابت کند. اما این تنها یکی از تکنیک‌هایی بود که برای طراحی سبک تصاویر پس‌زمینه به کار برده‌اند.

در طول چندین صحنه کلیدی، مناظری از جمله بارش برف و طلوع خورشید، کاملا واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند، و تا حدودی شبیه پایان انیمه سارازنمای (Sarazanmai) است که در آن برای ساختن مناظر چند لایه انیمیشن کلیدی را بر روی فیلم‌ها و تصاویر لایواکشن قرار دادند. این کار نه تنها ظاهر خارق‌العاده‌ای به انیمه داده است، بلکه اتفاقات روی پرده را احساسی‌تر نیز کرده است – اما این سکانس‌ها را اسپویل نخواهیم کرد!

اگرچه داستان Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba،‌ چه در مانگا و چه در انیمه، پایه‌های داستان‌سرایی در ژانر اکشن و مبارزه‌ای را آنچنان مانند دیگر مجموعه‌ها نلرزاند و چندان متحیر کننده نبود، اما چیزی که باعث برجسته شدن این داستان می‌شود، نحوه‌ی ارائه داستان، روند داستان و شخصیت‌های دوست داشتنی مجموعه است. انیمه سینمایی Demon Slayer: Mugen Train نیز از این نظر با مجموعه سریالی و مانگا تفاوتی ندارد. در طول انیمه، آهنگ‌های و انیمیشن‌ انیمه داستان را هیجان‌انگیزتر می‌کند و کشمکش‌های احساسی که با دیدن رنج شخصیت‌های مورد علاقه‌مان تجربه می‌کنیم داستان را از پیش مهیج‌تر نیز می‌کند.

انیمه‌ی Demon Slayer: Mugen Train بیشتر روی داستان رنگوکو (Rengoku) تمرکز دارد. اگرچه انیمه‌ی سینمایی به خوبی به ما امکان دنبال کردن وضعیت تانجیرو (Tanjiro)، اینوسکه (Inosuke)، نزوکو (Nezuko) و زنیتسو (Zenitsu) را می‌دهد اما باز هم تمرکز اصلی داستان بر روی هاشیرای شعله (Flame Hashira)، یا همان رنگوکو (Rengoku) است. هرچند ما اولین بار با رنگوکو در عمارت اوبویوشکی در مجموعه سریالی آشنا شدیم، اما در داستان Mugen Train است که به خوبی با شخصیت رنگوکو آشنا می‌شویم و درد و رنج‌هایی را که برای رسیدن به جایگاه کنونی‌اش تحمل کرد را درک می‌کنیم.

این فیلم به معرفی‌ بهتر سایر شخصیت‌ها نیز، مخصوصا در یک سکانس که مربوط به رویای یکی از کاراکترها بود، می‌پردازد اما همانطور که باید و شاید، داستان بیشتر به معرفی رنگوکو توجه می‌کند.

با گفتن این موارد، می‌توان به خوبی دید که انیمه‌ی Demon Slayer: Mugen Train به خوبی از داستان مانگا اقتباس کرده است، و همین نکته قوت بزرگی است چرا که این سینمایی به تنهایی نقطه شروع خوبی برای تازه واردان به دنیای این انیمه است – اگرچه باز هم من تاکید می‌کنم که اگر مجموعه سریالی انیمه را ببینید، تاثیرات احساسی داستان بسیار خفیف‌تر خواهد شد.

کسانی که انیمه‌ی Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba را بخاطر جنبه اکشن داستانش دیده‌اند نیز از این انیمه سینمایی جدید ناامید نخواهند شد. شما پشت‌ سر هم شاهد مبارزات مهیج و نفس‌گیری خواهید بود که گاها حتی از هیجان قسمت نوزده سریال نیز پیشی می‌گیرند. البته نکته بامزه ماجرا اینجاست که انیمه سینمایی به مبارزه بین تانجیرو و نزوکو علیه رویی (Rui) نیز فلش‌بک می‌زند و به همین دلیل بینندگان به خوبی ‌می‌توانند کیفیت انیمه سینمایی و مجموعه تلویزیونی را مقایسه کنند. شما به خوبی در این سکانس می‌توانید بهبود کیفیت انیمه سینمایی نسبت به مجموعه تلویزیونی را احساس کنید.

اگرچه من بیشتر طرفدار سبک‌های انیمیشن‌سازی دیجیتال هستم، اما انیمه Demon Slayer: Mugen Yrain با اعمال یک لایه فیلتر فیلم که افکتی مشابه نویز را بر روی کل فیلم ایجاد می‌کند، از بسیاری از انیمه‌های دیگر خود را متمایز کرده است. این امر باعث می‌شود که این انیمه را با فیلم‌های قدیمی سبک جیبلی مقایسه کنیم و حس و حال داستات انیمه نیز که در زمان گذشته و اوایل قرن بیستم رخ می‌دهد را برای بینندگان تداعی کند.

تمامی این نکات، در کنار حفظ طنز بصری و شنیداری داستان، با هم آمیتخه شده‌اند و در مجموع جذابیت انیمه را بیشتر نیز کرده است. انیمه Demon Slayer: Mugen Train، پر از بخش‌های خنده‌دار در طول داستان پر از هیجان فیلم است که به عینه درون خود مانگا نیز رخ می‌دهند. به عنوان مثال در یکی از قسمت‌ها، همه درحال ستودن رنگوکو هستند، که دقیقا همین بخش را درون مانگا نیز داریم، انگار که این قسمت را از درون خود مانگا برداشته‌اند و بعد از رنگ‌آمیزی درون فیلم قرار داده‌اند. این سکانس‌ها حکم همان آرامش قبل از طوفان را دارند که بینندگان را قبل از رخ دادن فاجعه اندکی می‌خندانند.

همانطور که در تریلر انیمه نیز دیدید، این گروه با شیطانی به نام انمو (Enmu) که یک قطار را بخاطر اهداف و مقاصدش دزیده است، مبارزه می‌کنند. مبارزه‌ی بین شیطان و شیطان‌کش‌ها از نظر بصری بسیار دیدنی بود و تعدادی از بهترین سکانس‌های اکشن در دنیای انیمه را درون این سینمایی می‌توان دید. آهنگ انیمه، افکت‌های صوتی، انیمیشن و پس‌زمینه‌های CG عواملی بودند که بارها و بارها منجر به خلق چنین مبارزات رضایت‌بخشی شدند.

اگرچه مانند سایر مجموعه‌های ساخت Ufotable، شکل ظاهری دوم CG دیو انیمه نسبت به سایر عناصری که به صورت سنتی پویانمایی شده بودند اندکی احمقانه و مسخره به نظر می‌رسید. از طرفی دیگر قطار عنوان انیمه نیز در مقابل سایر عناصر بی‌نقص و جذاب انیمه، تا حدودی نا به جا و نامتعارف به نظر می‌رسید، اما چون بیشتر سکانس‌هایی که شاهد قطار بودیم، در شب و درون تاریکی رخ می‌داد، به اندازه انمو درون واگن‌های روشن قطار به چشم نمی‌آمد.

مبارزه دوم – که بسیار احساسی‌تر بود و چشم تمامی بینندگان را به اشک نشاند – کاملا خارق‌العاده بود، اگرچه من احساس کردم که اندکی کوتاه بود و زود به پایان رسید. یکی از جنبه‌هایی که در مبارزه دوم داستان من را شیفته‌ی خود کرد، روایت داستانی این سکانس انیمه بود. هیولای دیوانه‌ای که بار اول با آن مبارزه کردند از سر راه برداشته شده بود، و به نظر می‌رسید تنها شاهد مبارزه دو انسان بسیار قدرتمند در صدد کشتن دیگری بودیم. دیو این مبارزه دوم تنها مردی بود که سعی می‌کرد هاشیرای داستان را از پا بیاندازد. اگرچه تکنیک‌های تنفسی رنگوکو جنبه واقع‌گرایانه مبارزه این دو نفر را کاملا از بین برده بود، اما باز هم من شیفته‌ی جلوه‌ی انسانی کل این بخش شدم.

بدون ساندترک‌هایی که گو شینا (Go Shiina) و یوکی کاجیورا (Yuki Kajiura)، برای این فیلم سینمایی ساختند، درست مانند کاری که برای مجموعه سریالی نیز انجام دادند، سینمایی Demon Slayer: Mugen Train تا این اندازه تاثیر گذار نمی‌بود. اگرچه بسیاری از ساندترک‌های مجموعه تلویزیونی را ریمیکس کردند و مجددا درون سینمایی به کار گرفتند – که شنیدنشان از اسپیکرهای IMAX بسیار گیرا بود – اما آهنگ‌های جدید این انیمه، داستان را محصور کننده‌تر کرده بود. آهنگ انیمه با صدایی شبیه خوانندگان کلیسا و انجیل، که با طلوع خورشید در سکانس پایانی زمزمه می‌کردند، بسیار برجسته بود.

آهنگ تیتراژ پایانی انیمه به اسم هومورا “homura” از لیزا (LISA) نیز کاملا با پایان انیمه هم‌خوانی داشت و من با شنیدن آن بر روی تیتراژ پایانی، توانستم اتفاقاتی را که پیش روی خود بر روی صحنه دیدم را هضم کنم.

طرفداران Demon Slayer، از پیش هم قصد دیدن این انیمه را داشتند و نیازی نیست به آن‌ها دیدن آن را توصیه کنم. اما خطاب به خوانندگان مانگای این مجموعه باید بگویم که شما از دیدن این انیمه، مخصوصا بخش‌هایی از انیمه که تا حدودی اتفاقات آرک‌های (آرک یا Arc، هر مجموعه مانگا/انیمه به بخش‌های مختلفی تقسیم می‌شود که آرک نام دارد) آینده را نیز برای شما قابل تصور می‌کند، بسیار متحر کننده است. رو به طرفداران انیمیشن باید بگویم که بله، انیمه سینمایی Demon Slayer: Mugen Train آنچنان عمیق و احساسی نیست و بیشتر جنبه سرگرمی دارد، اما باز هم روح و انیمیشن بسیار قوی دارد که به عنوان اثر تعدادی از بهترین سازندگان و تیم‌های صنعت انیمه، جزو یکی از برترین انیمیشن‌سازی‌های عصر حاضر‌ به شمار می‌رود.

بدون شک انیمه‌ی Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba THE MOVIE Mugen Train یک سواری جذاب به دنیای این مجموعه مشهور است که نباید از دست داد.