۷ بازی جذابی که منتقدین به آن‌ها کم لطفی کردند

متاسفانه در یکی دو دهه اخیر، اهمیت نمره وبسایت متاکریتیک به بازی‌ها خیلی زیاد شده. معیار بسیاری از گیمرها برای سنجش خوب یا بد بودن بازی‌ها در حال حاضر همین وبسایتی است که نمره منتقدین سرتاسر دنیا را جمع می‌زند و از آن‌ها میانگین می‌گیرد. اما حقیقتش را بخواهید، خود من چند سالی هست که خیلی به نمره متاکریتیک استناد نمی‌کنم. هر اثری می‌تواند خوبی‌ها و بدی‌های خودش را داشته و خیلی اوقات ممکن است منتقدین با معیارهایی که دارند، نتوانند به درستی ارزش بازی‌ها را با نمره تخمین بزنند. نمونه این ادعا را به خوبی می‌توانید در آثاری که در ادامه نام بردم ببینید. در این مقاله از ۷ بازی خوبی برایتان گفتم که متاسفانه منتقدین نسبت به آن‌ها کم لطفی کردند و نمره‌هایشان مانع از دیده شدن‌شان شد. با ویجیاتو همراه باشید.

7) ‌Binary Domain

‌Binary Domain از آن بازی‌هایی است که احتمالا اگر نمره متاکریتیکش را ببینید، قطعا هیچوقت سراغش نمی‌روید. چراکه میانگین نمرات بازی در بهترین حالت هم به ۷۵ نرسید و منتقدین باور داشتند که ‌Binary Domain در حد و اندازه بازی‌های خوب قرار نگرفته. با این حال، به عقیده بسیاری ‌Binary Domain با آن داستان خوب، گیم‌پلی درگیر کننده و طراحی مراحل جذابش، ارزش تجربه کردن را دارد و واقعا می‌توان از آن لذت برد. گیم‌پلی بازی به شباهت به سری Gears of War نیست و به طور کامل می‌توانید سیستم شوتینگ و کاورگیری معرکه این مجموعه بازی‌ها را در ‌Binary Domain ببینید. از طرفی داستان بازی هم در ستینگی سایبرپانکی رخ می‌دهد و تیم سازنده به قدری روی آن خوب کار کرده که مطمئنا از دیدنش شگفت‌زده خواهید شد.

6) Murdered: Soul Suspect

زمانی که اسکوئر انیکس از اولین تریلر Murdered: Soul Suspect پرده برداشت، واقعا جذب بازی شدم. ایده اسکوئر انیکس این بود که گیمر را در نقش یک کاراگاه مرده بگذارد و مکانیک‌های گیم‌پلی را بر اساس ویژگی‌ها و خصایص یک روح توسعه دهد. این ایده جذابی بود و حقیقتا در آن زمان احساس می‌کردم که بازی عملکرد خوبی خواهد داشت. اما با عرضه بازی حسابی ذوقم کور شد. منتقدین می‌گفتند که بازی آنچنان ارزش تجربه را ندارد و از مجموع نمراتشان، میانگین نمره ۵۹ متاکریتیک حاصل شد. خب طبیعتا کسی حاضر نبود برای اثری که نمره‌اش ۵۹ شده هزینه کند. اما خیلی‌ها این تصمیم شجاعانه را گرفتند و حاضر شدند برای اثری هزینه کنند که معلوم نبود می‌تواند سرگرمشان کند یا نه. با این حال، آن‌هایی که Murdered: Soul Suspect را خریدند و پای تجربه‌اش نشسته، نظرشان به طور کلی با منتقدین فرق می‌کرد. به گفته آن‌ها بازی ایرادات خاص خودش را دارد اما در کنار تمام آن‌ها، کلی ویژگی خوب هم در Murdered: Soul Suspect دیده می‌شود که هیچکس نباید به خاطر نمره متاکریتیک خودش را از تجربه آن‌ها محروم کند.

5) Dragon’s Dogma

Dragon’s Dogma به معنی واقعی کلمه یکی از جذاب‌ترین اکشن-نقش‌آفرینی‌هایی است که می‌توانید تجربه کنید اما نمی‌دانم چرا میانگین نمرات بازی در وبسایت متاکریتیک ۷۸ است. Dragon’s Dogma توسط کارگردان خلاق چند نسخه اخیر سری Devil May Cry ساخته شده و در کنار سیستم مبارزات جذاب، دنیایی وسیع و پر رمز و راز پیش رویتان می‌گذارد که در هر گوشه‌اش راز جذابی مخفی شده. به لطف همین موارد، Dragon’s Dogma می‌تواند ساعت‌ها شما را درگیر کند و تجربه مفرحی را برایتان رقم بزند که ممکن است نمونه‌اش را در پرامتیازترین بازی‌های تاریخ هم نبینید.

4) Remember Me

قبل از اینکه استودیو دونت‌ناد به خاطر مجموعه Life is Strange مورد تحسین گیمرها و همچنین منتقدین قرار بگیرد، آن‌ها به عنوان اولین پروژه بازی اکشنی به نام Remember Me را روانه بازار کردند که متاسفانه خیلی مورد توجه اهل قلم قرار نگرفت. Remember Me یک بازی اکشن بود که داستان گیرا و جذابش در دنیایی سایبرپانکی و آینده نگرانه اتفاق می‌افتاد. بازی سیستم مبارزات قابل قبول و نسبتا خوش‌ساختی داشت اما مشکلات فنی گاها مانع از این می‌شدند که مخاطب یک تجربه بدون اشکال داشته باشد و از آن به طور کامل لذت ببرد. با این حال گویا این ایرادات، بیش از حد جلوی چشم منتقدین را گرفتند و مانع از این شدند که آن‌ها خوبی‌ها و جذابیت‌های بازی را هم ببینند. بازی در نهایت توانست به میانگین نمرات ۷۲ دست یابد اما هر کسی که پای تجربه Remember Me نشسته می‌گوید این نمره برای بازی کافی نیست و حق دونت‌ناد بیشتر از این حرف‌ها بود.

3) Darksiders

در میان تمام اعضای این لیست، Darksiders تنها اثری است که توانسته متای بالای ۸۰ بگیرد. برای همین شاید برایتان این سوال ایجاد شود که چرا آن را در لیست قرار دادم. پاسخش ساده است؛ حق Darksiders بیشتر از این حرف‌ها بود. مگر چند بازی هک اند اسلش در تاریخ ویدیو گیم پیدا می‌شوند که هم داستان خوب، هم فضاسازی درست و هم اکشن معرکه‌ای داشته باشند؟ واقعا تعداد چنین بازی‌هایی از تعداد انگشتان دست نیز کم‌تر است. بازی حتی می‌توانست متای بالاتر هم بگیرد اما متاسفانه به دلایل عجیبی منتقدین حاضر نشدند به Darksiders کمی بیشتر بها دهند تا بازی بیشتر دیده شود و فروش بهتری هم تجربه کند.

2) Nier

بر این باورم که Nier: Automata هر چه دارد از صدقه‌سری خود Nier است. زمانی که Nier عرضه شد، کمتر کسی سراغش رفت و پای تجربه‌اش نشست. دلیلش هم واضح بود. چون میانگین نمرات منتقدین به بازی روی عدد ۶۸ ایستاد و از آنجایی که بسیاری از گیمرها معیارشان برای خرید یک بازی نمره متاکریتیک است، حاضر نشدند که برای Nier هزینه کنند. با این حال، خیلی از المان‌هایی که الان در Nier: Automata دیده‌اید و دوستشان داشتید، ریشه‌شان به خود Nier برمی‌گردد. Nier بازی بی‌ایرادی نبود. اتفاقا مشکلاتی داشت که شاید نمی‌شد از کنارشان به راحتی گذشت. اما داستان جذاب بازی و آن گیم‌پلی و مبارزات درگیر کننده‌اش، آنقدر خوب با هم چفت بودند که بتوانید ساعت‌ها از تجربه بازی لذت ببرید و خسته نشوید. خیلی‌ها حتی بر این باورند که می‌شد در مورد Nier دست بالا را گرفت و نمرات بهتری به بازی داد. اما به هر حال، این اتفاقی بود که در آن زمان رخ نداد و مانع از این شد که Nier خیلی دیده شود.

1) Syndicate

اگر همین الان نام Syndicate را گوگل کنید و چند نمونه از ویدیوهای گیم‌پلی‌اش را ببینید، شاید باور نکنید که این بازی برای سال ۲۰۱۲ است. Syndicate در زمان خودش هم گرافیک فوق‌العاده‌ای داشت و هم گیم‌پلی‌اش آنقدر جذاب بود که هر مخاطبی را به سمت خودش بکشاند. تنها عامل بازدارنده، نمره هفتاد و چهاری بود که برای بازی در متاکریتیک ثبت شد. کاری به این ندارم که این نمره برای بازی مناسب بود یا نه، اما کسانی که فقط به متاکریتیک استناد کردند و پای تجربه Syndicate ننشستند، واقعا ضرر کردند. Syndicate واقعا اثر جذابی بود و با آن گیم‌پلی درگیر کننده، گرافیک چشم نواز و ستینگ مدرن و آینده نگرانه‌اش، واقعا می‌توانست برای ساعت‌ها سرگرمتان کند.