بامداد امروز بالاخره بعد از سکوتی طولانی، استودیوی ناتی داگ و سونی در جریان لایو استریم State of Play فرصتی برای ما فراهم کردند تا نگاهی دوباره به جهان زیبا و ترسناک The Last of Us Part II داشته باشیم.
البته برخلاف آن چیزی که از هایپ به راه افتاده توسط نیل دراکمن انتظار می‌رفت، شاهد نمایش گیم‌پلی بازی نبودیم اما تریلر سه دقیقه‌ای بازی، حاوی نکات زیادی بود که هم عناصر داستانی اصلی بازی را روشن‌تر می‌کنند و هم باعث می‌شوند درک بهتری از تغییراتی که جهان بعد از نسخه ابتدایی به خود دیده داشته باشیم.
بیایید بدون اتلاف وقت نگاهی بیندازیم که به نکاتی که شاید هنگام تماشای این تریلر از چشمتان در رفته باشد. اما قبل از آن، بهتر است نگاهی به تریلر بازی با زیرنویس فارسی ویجیاتو بیندازید.
بازی درباره تبدیل شدن الی به جوئل است
پیش از هرچیز، بهترین توصیفی که احتمالاً می‌توانیم از داستان The Last of Us Part II داشته باشیم اینست که بازی درباره «تبدیل شدن الی به جوئل است». نه به معنای واقعی کلمه، بلکه به معنای استعاره‌ای. نیل دراکمن The Last of Us را بازی‌ای با دو شخصیت اصلی توصیف می‌کند و حالا نوبت به الی رسیده که ستاره داستان باشد. منظورم چیست؟
منظورم اینست که The Last of Us با همان مقدمه کوتاهش، فرصتی فراهم کرد که احساس کنیم جوئل را می‌شناسیم. می‌دانستیم که او درست در شرف وقوع آخرالزمان، چه رنجی را متحمل شده و می‌توانستیم تصور کنیم که ۲۰ سال بعد از آن ماجرا با چه دردی سپری شده است.
الی اما کاراکتر مرموزتر The Last of Us بود. همراهی دائمی جوئل و کلاً شیمی بین این دو خود به خود کاری می‌کرد که مهر الی به دلتان بیفتد. اما پس‌زمینه‌های داستانی الی عمدتاً به صورت کلامی از طرف خودش بیان می‌شدند (مثل دیالوگ معروف «هرکسی که من می‌شناختم یا مُرده یا ولم کرده») و تصویر دقیقی از زندگی او پیش از آشنایی با جوئل نداشتیم.
حتی در بسته الحاقی Left Behind که قرار بود با روایتی صادقانه، جنبه‌های دیگر زندگی الی را روشن کند هم شاهد چیزی فراتر از بازیگوشی‌های کودکانه نبودیم. حالا که داریم نمایش‌های The Last of Us Part II را می‌بینیم، مشخصاً Left Behind پیش‌درآمدی برای کاراکتری بوده که در ابتدای The Last of Us همچون شخصیت مکمل بود و در نهایت به پروتاگونیست تبدیل شد.
بنابراین علی‌رغم میل باطنی‌ام باید بگویم The Last of Us Part II یکبار دیگر درباره عواطف انسانی و درد رنج است و اگر مسائلی که در نکات بعدی مطرح می‌کنم حقیقت داشته باشند، ناتی داگ قرار است گامی به مراتب بلندتر از نسخه ابتدایی از نظر به بازی گرفتن احساسات ما بردارد.
برخی مشکلات حل شده، اما خدا می‌داند چه مشکلات جدیدی به وجود آمده
وقتی در The Last of Us و بعد از ماه‌ها ماجراجویی به پناهگاه تامی (برادر جوئل) رسیدیم، منزلگاه تامی و خانواده‌اش به زحمت جایی برای زندگی بود. فنی‌کاران به سختی در تلاش بودند که بساط دسترسی به برق را راه بیندازند و از نظر مواد غذایی و لوازم اولیه، پناهگاه شرایط سختی را سپری می‌کرد.
اما حالا نگاهش کنید. سال‌ها گذشته و نوعی جامعه مدرن‌تر شکل گرفته. ساختمان‌های چوبی ساخته شده‌اند. برق به راحتی در دسترس است. گویا مشکلات ابتدایی مانند کمبود همیشگی غذا حل شده و در مجموع، «جامعه‌ای» شکل گرفته که احتمالاً برای بیشترین اوقات روز، در آرامش و به دور از وحشت همیشگی کلیکرها و انسان‌هایی که گاهی دهشتناک‌تر از کلیکرها هستند زندگی می‌کند. اوضاع ظاهراً آنقدر خوب است که حتی گوشت هم خرید و فروش می‌شود. یعنی وفور نعمت در این حد!
البته که هنوز هم خطرات زیادی وجود دارد. حداقل در یک سکانس، سه برجک می‌بینیم که برای دیدبانی به کار می‌روند و افراد تامی هم گروه‌هایی برای گشت‌زنی هم تشکیل داده‌اند. نکته جالب اینکه آنچه درباره گشت‌زنی در این تریلر هم می‌بینیم دقیقاً وقایع فردای روزی است که در بخش‌های ابتدایی تریلر گیم‌پلی بازی در E3 2018 دیده بودیم.
الی دیگر مصون نیست؟
در یکی از لحظات تریلر بامداد امروز، برای چند فریم نکته‌ای را می‌بینیم که می‌تواند نشان‌دهنده پیچیدگی‌های داستانی زیادی در داستان نسخه دوم باشد. مهم‌ترین اتفاق در نخستین لست آو آس، مصونیت الی در برابر بیماری‌ای بود که جهان را به افول کشاند. تمام ماجراجویی الی و جوئل هم با هدف یافتن گروهی از دانشمندان فایرفلای و تولید واکسن برای بیماری بود.
اما در لحظه‌ای که الی و دوستش، دینا، مقابل یک کلیکر به دام افتاده‌اند و دینا سلاحش را مقابل وجود ترسناک گرفته، هر دو ماسک به صورت زده‌اند. تا جایی که نخستین لست آو آس به ما نشان داده بود، الی به صورت تمام و کمال در برابر بیماری مصون بود و حتی هاگ‌های قارچ کوردیسپس که در هوا پخش بود هم باعث آلودگی‌اش نمی‌شد. اما گویا اوضاع فرق کرده، آیا بیماری در طول زمان جهش‌یافته شده و الی احساس می‌کند دیگر مثل قبل ایمن نیست؟
و حالا که صحبت از این شد، بعید نیست که الی و جوئل نیز در سراسر داستان با این احساس گناه سر و کله بزنند که آن زمان که فرصتش را داشتند، از نجات بشریت سر باز زدند و حالا دیگر کوچک‌ترین شانسی برای مقابله با بیماری باقی نمانده.
آپدیت: همانطور که مهدی، یکی از کاربران ویجیاتو اشاره می‌کند این احتمال هم کاملاً وجود دارد که با توجه به خالکوبی روی دست الی و ظاهراً تلاشش برای مخفی نگه داشتن مصونیتش، بعید نیست که استفاده از ماسک هم صرفا به همین دلیل بوده باشد.
دلیل انتقامجویی الی چیست؟
اینجاست که دوباره برمی‌گردیم به استعاره تبدیل شدن الی به جوئل. در تریلر بازی می‌بینیم که در میانه بوران، الی و دینا از یکدیگر جدا می‌افتند و با تماشای سکانس‌های بعدی تشخیص‌اش سخت نیست که دینا به دست فایرفلای‌ها یا هر گروه دیگری افتاده و الی هم در تلاش برای یافتن او در کابینی وسط جنگل، به دام می‌افتد. شاتی کوتاه هم از چهره وحشت‌زده الی و التماس‌هایش تقریباً این را اثبات می‌کند که دینا به قتل رسیده است.
یک دلیل دیگر هم برای صحبت با قطعیت در این مورد داریم. یادتان می‌آید که جوئل در لست آو آس ساعتی که دخترش به او هدیه داده بود را همیشه به دست داشت؟ این ساعت قرار بود سمبلی همیشگی از علاقه جوئل به دخترش باشد و حالا الی هم دستبندی که پیشتر در دست دینا دیده بودیم را به دست کرده است.
راستی یک نکته دیگر
مرگ دینا شاید تنها دلیلی نباشد که الی تا این حد عزم خود را برای انتقامجویی جزم کرده. سال‌ها پیش و در بازی آنچارتد 4، ایستر اگی پیدا شده بود که کاراکتری شبیه به الی را با ماسک و در حالی که حامله بود نشان می‌داد. در آن زمان‌ها تصور بر این بود که چون الی در برابر بیماری مصون است و نیازی به ماسک ندارد، پس این تصویر متعلق به او نیست و احتمالاً مادرش را نشان می‌دهد.
اما حالا می‌دانیم که به هر دلیلی، الی نیازمند استفاده از ماسک است و اگر فرض را بر این بگذاریم که تصویر ایستر اگ متعلق به او بوده، بعید نیست که که تعرض را هم از سوی گروگان‌گیرانش تجربه کرده باشد و دلیلی دیگر برای قتل عام آن‌ها یافته باشد.
جوئل تمام مدت کجاست؟
راستش را بخواهید هیچ ایده‌ای نداریم. از آن‌جایی که حداقل چند سال از وقایع نسخه قبلی گذشته، نمی‌توانیم به راحتی بگوییم جوئل الی را با تامی تنها گذاشته و به سراغ کشتن هرکسی که از فایرفلای‌ها باقی مانده رفته است. اما مشخصاً جوئل در بخش‌های زیادی از بازی حضور ندارد و بعید نیست که از نیمه‌های داستان به بعد با او ملاقات کنیم.
جوئل هرجایی که رفته، مراقبت از الی را به تامی سپرده و در بخشی از تریلر هم تامی را می‌بینیم که با درماندگی سعی دارد الی را از انتقامجویی منصرف کند. می‌توانیم تصور کنیم که بعد از آغاز سفر انتقام‌جویانه الی، جوئل بالاخره از این موضوع باخبر می‌شود و تمام تلاشش را برای پیدا کردن او به کار می‌گیرد. مهم‌ترین نکته اینکه اثبات شد برخلاف تئوری‌ها جوئل نمرده و زنده و سرحال است. هرچند که گذر زمان چندان با او خوب تا نکرده و خیلی شکسته‌تر از قبل شده.
یک جهان نیمه‌باز؟
ناتی داگ با بازی Uncharted: Lost Legacy دست به حرکتی خرق عادت زد که مشخص بود قرار است آزمون و خطایی برای بازی‌های بعدی باشد. نیمه ابتدایی لاست لگسی عملاً جهان‌باز بود و به شما اجازه می‌داد در محیط کمابیش بزرگش، به صورت آزادانه و حتی با اتومبیل حرکت کنید و به ماموریت‌های مختلف در نقاط گوناگون رسیدگی کنید.
آن چیزی که در تریلر The Last of Us Part II دیده می‌شود شبیه به میراثی برای لاست لگسی به نظر می‌رسد. منظورم این نیست که بازی جهان‌باز خواهد بود، اما شهری که الی و تامی در آن جضور دارند آنقدر بزرگ به نظر می‌رسد که به شما اجازه دهد در آن و محیط‌های پیرامونش اندکی از روند خطی فاصله گرفته و در واقع خودتان سرگرمی خودتان را رقم بزنید. اما به این نکته با عینک بدبینی نگاه کنید که لزوماً امکان‌پذیر نخواهد بود.
تماشا کنید: مستند ساخت The Last of Us با زیرنویس فارسی
این بازی اگه کاملا جهان باز میشد چقدر حال میکردن طرفداراش (اصلا از این بازی خوشم نمیاد)
به نظر میاد فرضیه هم – ج -ن -س باز بودنه الی زیاد جدی نباشه و در تریلره گذشته احتمالا بعد از اون حرکت از این کار ناخرسند خواهد شد و دینا به اشتباه دست به این حرکت زده باشه. احتمالش خیلی کمه که ناتی داگ دست به همچین ریسکی بزنه، شاید هدفش ایجاده هایپ پیرامون شخصیت الی باشه تا انتظارات گیمر رو برای فهمیدنه درست و غلطش به اوج رسونده باشه.
الان اون تریلر های قبلی قضیه اش چی میشه؟ یه ذره پیچیده شد قضیه!
خدایا بسه دیگه چقدر سانسور اخه خسته شدیم به خدا
حب ماسک میزنه چون نمیخواد بقیه یفهمن در برابر ویروس مقاومه تتو هم برا همین زده دیگه
تامام
دمتون گرم عالی بود